هروئین ماده مخدر بسیار اعتیادآور و قوی است که افراد زیادی را در دام خود گرفتار می کند. اعتیاد به هروئین خطرناک می باشد اما با تشخیص به موقع می توان آن را به راحتی درمان کرد و از عوارض و پیامدهای ناگوار مصرف هروئین جلوگیری نمود.

اعتیاد به هروئین را می توان از طریق علائم جسمانی و رفتاری تشخیص داد. برای اینکه بدانید شخصی دچار اعتیاد به هروئین شده یا خیر حتما به وضع خانه، خصوصیات و عادت های سبک زندگی او دقت نمایید. در این مقاله به روش های تشخیص اعتیاد به هروئین می پردازیم. با ما همراه باشید. همچنین اگر به دنبال ترک اعتیاد به هروئین هستید یکی از بهترین روش‌های موجود مراجعه به مشاوره خانواده در افسریه می‌باشد.

هروئین چیست؟

این ماده خطرناک و قوی به دیامورفین معروف است که عضوی از خانواده داروهای اپیوئیدها (شبه افیونی) و مشتقات طبیعی تریاک می باشد. هروئین ماده مخدر نیمه صنعتی است که طی فرآیند شیمیایی از مورفین ساخته می شود. این ماده اعتیادآور در خالص ترین شکل خود به صورت پودر سفید بوده و به رنگ های قهوه ای، خاکستری و حتی سیاه دیده شده است.

هروئین معمولا به صورت خوراکی، تزریقی و و تنفسی استفاده می شود‌. این ماده به شدت بر روی فرد تاثیر می گذارد و اثرات مخربی دارد که مصرف زیاد آن موجب اوردوز و حتی مرگ می گردد. از عوارض مصرف هروئین می توان یبوست و گرفتگی دستگاه گوارش، کاهش تنفس و تنگی نفس، خشکی دهان، خواب آلودگی، بیماری های کلیوی و کبدی، اختلال در عملکرد ذهنی و افزایش خطر ابتلا به هپاتیت را نام برد.

با توجه به ترکیب شیمیایی هروئین پس از ورود به بدن به سرعت وارد مغز می شود و با اتصال به گیرنده‌ های مخصوص در سیستم عصبی مرکزی اثرات خود را نشان می‌ دهد. مصرف این دارو کاهش درد، ایجاد احساس آرامش، افزایش انرژی و ایجاد حالت شادابی و افزایش اعتماد به نفس را به همراه دارد. اما به مرور زمان، اعتیاد بدن نسبت به هروئین افزایش می‌ یابد و فرد معتاد برای تجربه اثرات مطلوب نیاز به مصرف مکرر و بیشتر دارد.

درمان اعتیاد به هروئین اغلب شامل رفتار درمانی و دارو درمانی می باشد. داروهایی مانند بوپرنورفین، متادون یا نالترکسون نیز می‌ توانند اثرات آن را کاهش داده و به بیمار کمک‌ های شایانی کنند. اگر درگیر اعتیاد هستید یا در اطراف خود فرد معتادی را می شناسید، برای درمان می توانید به کمپ ترک اعتیاد در کرج مراجعه کنید. 

روش های مصرف هروئین

هروئین به روش های مختلفی مصرف می شود که رایج ترین آن ها عبارتند از:

1.    مصرف تدخینی یا کشیدن

در این روش مقداری هروئین را روی زرورق ریخته و با استفاده از یک تکه مقوای باریک یا دستمال کاغذی لوله شده آتش زده، آن را حرارت می دهند. سپس دود و بخار حاصل از آن را توسط یک لوله باریک مانند خودکار از طریق دهان وارد ریه خود می کنند. 

2.    استنشاق هروئین

هروئین را روی یک کاغذ صاف ریخته و با استفاده از یک اسکناس لوله شده از طریق بینی بالا می کشند. 

3.    تزریق

در روش تزریق، هروئین را با آبلیمو، جوهر لیمو یا قرص ویتامین ث در قاشق حل می کنند و کمی حرارت می دهند. سپس محلول بدست آمده را توسط سرنگ به صورت عضلانی، زیر پوست یا داخل رگ (وریدی) تزریق می کنند. حدود ۵ الی 8 ثانیه بعد از تزریق هروئین داخل رگ، احساس سرخوشی و لذت در فرد ایجاد می شود که این حس حدود 45 دقیقه طول می کشد.

در تزریق وریدی، مصرف کننده ابتدا از رگ های جلوی ساعد که آشکار هستند، استفاده می کند اما پس از مدتی این رگ ها دیگر قابل تزریق نیستند. بنابراین معتاد به سراغ رگ های پشت دست، ساق پا و گردن می رود. آخرین مرحله معتادان تزریقی هروئین، تزریق در بیضه ها می باشد.

بوی هروئین

این ماده خطرناک و اعتیادآور هیچ بویی ندارد اما زمانی که روی ورق ریخته و زیر آن آتش گرفته می شود، دود حاصل از آن بویی شبیه به سرکه می دهد. این بو به فرآیند شیمیایی تولید هروئین بستگی دارد. هر چه هروئین خالص تر باشد، بوی سرکه آن کمتر است‌.

علائم مصرف هروئین

مصرف هروئین مانند هر ماده مخدر دیگر موجب بروز علائم جسمانی و روانی خاصی می شود‌ که با توجه به سن، جنس، وزن و سابقه مصرف متفاوت است. رایج ترین علائم مصرف هروئین عبارتند از:
•    احساس آرامش، سرخوشی و نشاط کاذب
•    سردرگمی
•    خشکی دهان
•    انقباض مردمک چشم
•    رخوت و سنگینی
•    خواب آلودگی
•    تکرر ادرار
•    تسکین دردهای شدید جسمانی
•    خارش پوست
•    کاهش اشتها
•    آبسه و ورم های چرکی در سطح پوست
•    فرورفتگی یا زخم های متعدد در پاها و بازو
•    تنفس کند و کاهش تنفس
•    کم شدن میل جنسی
•    تعریق زیاد
•    استفراغ و تهوع

عوارض اعتیاد به هروئین

در حالت کلی هیچ ماده مخدری خوب نیست و مصرف آن ها عوارض شدیدی به همراه دارد. از عوارض کوتاه مدت مصرف هروئین می توان به درد عضلات، اضطراب و بی قراری، حالت تهوع و استفراغ، بزرگ شدن مردمک چشم، آبریزش بینی و چشم، تنگی و کندی نفس، خواب آلودگی، فراموشی و ... اشاره نمود.

مصرف هروئین در بلند مدت عوارض و پیامدهای جبران ناپذیری را بر روی مغز و بدن فرد ایجاد می کند. حتی احتمال مبتلا شدن فرد به بیماری های مختلف مانند کبدی و کلیوی، قلبی، ایدز و هپاتیت افزایش می دهد. ابتلا به بیماری های عفونی دیگر از جمله آبسه، یبوست و ذات الریه از جمله عوارض طولانی مدت مصرف هروئین هستند.

روش های تشخیص اعتیاد به هروئین

از روش های مطمئن تشخیص اعتیاد به هروئین می توان انواع تست و آزمایش را نام برد که سریع و آسان هستند. تست هروئین اغلب بر روی خون، مو، بزاق دهان و نمونه ادرار انجام می شود‌. رایج ترین و معمولی ترین روش تشخیص اعتیاد به هروئین، نمونه ادرار و بزاق دهان است که ویژگی برتر آن ها بیشتر بودن غلظت متابولیت های دارویی نسبت به روش های دیگر می باشد.

با این تست ها بعد از ۳ الی ۴ روز پس از مصرف مواد می توان اعتیاد را تشخیص داد. نمونه ادرار به وسیله تست نواری و کروماتوگرافی مورد سنجش قرار می گیرد. تست نواری، به صورت کاست پلاستیکی است که در مطب یا خانه در زمان کوتاه قابل انجام می باشد. تست کروماتوگرافی یا TLC، مواد داخل ادرار را در کمترین زمان تجزیه می کند. این تست به صورت لایه نازکی است که دقت بالایی دارد. نتیجه این تست ها بعد از ۴ الی ۱۰ دقیقه مشخص می شود.

دقیق ترین روش برای تشخیص اعتیاد به هروئین، استفاده از تست بر روی مو است که حدود ۶ ماه بعد از مصرف، نوع ماده، مقدار دقیق و زمان مصرف به صورت دقیق مشخص می گردد. برای انجام این تست موی هر قسمت از بدن را می توان مورد بررسی قرار داد. این تست هزینه بالایی دارد.

تست نمونه خون بیشتر در آزمایشگاه ها انجام می گردد. به این منظور، از فرد نمونه گرفته و به بررسی و آزمایش آن پرداخته می شود. با این تست می توان وجود ماده مخدر را تا ۳۰ روز پس از گذشت آخرین مصرف نشان داد.

راه های منفی شدن نتیجه تست هروئین

بسیاری از افرادی که به هروئین اعتیاد دارند به دنبال راهی برای منفی شدن نتیجه تست هروئین هستند. در این مواقع این افراد از روش های زیر برای منفی شدن تست استفاده می کنند:

•    داروهای منفی کننده تست

داروهایی به عنوان داروهای نگهدارنده در ترک مواد مخدر رواج دارند که در تست های مورفین نشان داده نمی شوند. از این داروها قبل از تست هروئین استفاده می شود. بوپرونورفین یا قرص ب 2 رایج ترین دارویی است که در چنین مواردی مورد استفاده قرار می گیرد.

•    تعویض نمونه

یکی از روش های رایج برای منفی کردن تست هروئین، ریختن ادرار افراد دیگر به جای نمونه خود است. این روش اغلب در موارد خانگی رایج می باشد. 

•    رقیق کردن نمونه

این گزینه با وارد کردن آب و مواد دیگر در نمونه انجام می شود. البته این روش منفی کردن تست هروئین در آزمایشگاه با توجه به کنترل نمونه قابل اجرا نیست.

•    تغییر PH نمونه

در برخی موارد برای منفی کردن تست هروئین PH آن را تغییر می دهند. این کار از طریق بزاق، منی، اشک، آبلیمو، ناخن، خون یا قرص های ضد بارداری انجام می شود. در این صورت نمونه اعتبار خود را از دست می دهد.

سخن پایانی در مورد روش های تشخیص اعتیاد به هروئین

مصرف هروئین بر گیرنده های اپیوئیدی تاثیر می گذارد و موحب اعتیاد فرد در زمان کوتاه می شود. فرد بعد از مدت کوتاهی پس از مصرف هروئین احساس سرخوشی و لذت می کند که این لذت بعد از مدت کمی از بین می رود. به مرور بدن فرد نسبت به این ماده مقاوم می شود و برای رسیدن به همان حالت مصرف کننده باید مقدار بیشتری مواد استفاده کند. در این مقاله روش های تشخیص اعتیاد به هروئین گفته شد‌. برای گرفتن جواب درست به آزمایشگاه مراجعه نمایید تا فرد مورد نظر به زودی مورد درمان قرار گیرد و به زندگی برگردد.