درمان عفونت رحم ، عفونت رحم ممکن است به دلایل مختلفی به وجود آید. برخی از علائم این بیماری خفیف هستند. پس بسیاری از زنان اطلاعی از وجود عفونت ها در دستگاه تناسلی خود ندارند.

معمولا این دسته از افراد تا هنگام شدید نشدن درد رحمی و شکمی به پزشک مراجعه نمی کنند. در این مقاله می خواهیم شما را با عفونت رحم و درمان عفونت رحم بیشتر آشنا کنیم.

عفونت رحم چیست؟

در اثر بیماری التهابی لگن، عفونت رحم بروز پیدا می کند. در عفونت رحم معمولاًقسمتی از سیستم تناسلی زنان یا تمامی آن به عفونت مبتلا می ‌شود. به طور معمول علت این بیماری انتقال باکتری ها از رابطه جنسی به واژن و دهانه رحم است. علائم و نشانه ‌های این بیماری مختلف هستند.

علائم عفونت رحم

در برخی مواقع علائم عفونت رحم آنقدر خفیف هستند که شناسایی آنها سخت است‌. به طوری که برخی از زنان متوجه این علائم و نشانه ها در بدن خود نخواهند شد. دردهای شدید و خفیف در ناحیه لگن و شکم یا احساس درد در زمان رابطه جنسی، تب و لرز و بروز مشکل در زمان دفع ادرار از جمله نشانه های عفونت رحمی هستند. همچنین ممکن است برخی از زنان دچار خروج غیر طبیعی ترشحات واژینال شوند که این ترشحات نشانه عفونت رحمی است. در برخی مواقع نیز عفونت رحم خود را با خونریزی غیر طبیعی رحمی به ویژه در زمان رابطه جنسی یا در هنگام چرخه های قاعدگی نشان می دهد.
خانم ها با مشاهده برخی علائم لازم است هرچه سریعتر به پزشک یا مرکز اورژانس مراجعه کنند. تب بالای ۳۸ درجه، ترشحات چرکی و غیر شفاف که از واژن خارج می‌ شوند یا دردهای شدید زیر شکم و استفراغ و حالت تهوع شدید از جمله نشانه های عفونت رحمی هستند. پس با مراجعه به پزشک زنان و زایمان می توان نسبت به برطرف کردن این علائم اقدام کرد.

دلایل عفونت رحم

برخی از باکتری ها عامل ایجاد عفونت دستگاه تناسلی و عفونت های رحمی هستند. از دلایل متداول این بیماری می ‌توان به باکتری های عامل بیماری سوزاک اشاره کرد. در اثر رابطه جنسی محافظت نشده ممکن است این باکتری ها وارد بدن خانم ها شوند. همچنین با از بین رفتن پرده بکارت عفونت های باکتریایی در اثر روش های دیگر نیز به بدن خانم ها راه پیدا می کنند. برخی موارد نادر نیز وجود دارند که باعث وارد شدن عفونت باکتریایی به دستگاه تناسلی خانم‌ ها می شوند. چرخه های قاعدگی، سقط جنین و زایمان طبیعی از مواردی هستند که سبب انتقال باکتری به رحم خواهد شد. برای جلوگیری از ایجاد عفونت رحم مواردی مثل رعایت بهداشت، آی یو دی، کاپ های قاعدگی و دیگر وسایل پزشکی بسیار موثر هستند.

عوامل افزایش دهنده ریسک ابتلا به عفونت رحم

برخی عوامل نیز وجود دارند که ریسک ابتلا به عفونت رحم را بالا می‌ برند. یکی از این عوامل رابطه جنسی محافظت نشده است. همچنین در صورتی که فردی ارتباط جنسی با بیش از یک شریک جنسی داشته باشد، ممکن است دچار عفونت رحم شود. سابقه بیماری های عفونتی مقاربتی از دیگر موارد در این زمینه است. همچنین رابطه جنسی مکرر در زنانی که زیر ۲۵ سال هستند، ریسک ابتلا به عفونت رحم را افزایش می‌ دهد.

تشخیص عفونت رحم

پزشک زنان و زایمان با انجام مجموعه آزمایشات مختلف می تواند عفونت رحم را تشخیص دهد. بررسی سوابق پزشکی در این زمینه کمک کننده خواهد بود. پزشک زنان و زایمان با بررسی کردن حالت های جنسی و سبک زندگی بیمار می تواند وجود عفونت در ناحیه رحم را تشخیص دهد.
یکی دیگر از روش هایی که برای تشخیص عفونت رحمی می توان به کار برد، معاینه برای تشخیص بیماری ‌های التهابی لگن است. پزشک زنان و زایمان با معاینه ناحیه تناسلی می تواند از التهاباتی که در این ناحیه وجود دارد، اطلاع کسب کند. همچنین ممکن است این پزشک با کمک سواب های ویژه، نمونه برداری از مایعات واژینال و داخل رحم انجام داده و آنها را به آزمایشگاه ارجاع دهد. با انجام آزمایش خون و ادرار نیز می ‌توان بیماری‌ های عفونتی مقاربتی را تشخیص داد. با کمک امواج صوتی دستگاه سونوگرافی امکان آزمایش و تشخیص ناهنجاری ها در اندام های تناسلی وجود دارد.
اگر عفونت رحم با کمک و روش های بالا تشخیص داده نشود، با استفاده از روش هایی مثل بیوپسی اندومتریال یا لاپاراسکوپی می توان وجود عفونت در ناحیه تناسلی و رحم خانم ها را تشخیص داد.

خطرات عفونت رحم چیست

در صورتی که نسبت به درمان عفونت رحم اقدامی صورت نگیرد، این عفونت موجب ایجاد زخم ‌ها و آبسه در مسیر اندام ‌تناسلی خواهد شد. این عفونت روی واژن و رحم و لوله های فالوپ تاثیر می گذارد. به طوری که آبسه در این ناحیه ممکن است به توانایی فرد برای بارداری صدمه وارد کند. یکی از خطراتی که عفونت رحم دارد، بارداری خارج از رحم می باشد. بارداری خارج از رحم هنگامی رخ می دهد که تخمک لقاح یافته در جایی غیر از جداره داخلی رحم رشد خود را شروع کند. عفونت های رحمی از دلایل شایع این عارضه به شمار می آیند. از دیگر خطراتی که عفونت رحمی دارد، ناباروری است. این عفونت با صدمه وارد کردن به اندام های تناسلی موجب ناباروری خواهد شد. به هر میزان که تعداد دفعات مبتلا به عفونت رحمی در خانم ها بیشتر باشد، احتمال ناباروری آنها نیز افزایش می یابد.
یکی دیگر از ضرر هایی که عفونت رحم دارد، درد مزمن در لگن است. این عفونت ممکن است موجب بروز این دردها شود و تا ماه ها یا سال ها نیز ادامه پیدا کند. زخمی که در لوله های فالوپ به وجود می آید، باعث درد در زمان رابطه جنسی و یا هنگام تخمک گذاری می ‌‌شود.

پیشگیری از عفونت رحم

برای این که ریسک ابتلا به عفونت‌ های رحمی کاهش پیدا کند، می‌ توان با رعایت برخی نکات از عفونت رحمی پیشگیری کرد. در صورتی که از کاندوم در زمان رابطه جنسی استفاده شود، همچنین با اطمینان پیدا کردن از سلامتی شریک جنسی به میزان زیادی جلوی ابتلا به این بیماری گرفته می شود. روش های دیگری که برای پیشگیری از بارداری به کار برده می شوند، جلوی ابتلا به عفونت مقاربتی را نمی گیرند. بنابراین توصیه می شود حتی با مصرف قرص های پیشگیری از بارداری یا دیگر روش های پیشگیری از بارداری در طول رابطه جنسی از کاندوم استفاده شود. یکی از عواملی که موجب بروز عفونت رحمی می شود، انجام استحمام مکرر ناحیه تناسلی با استفاده از مواد شوینده بهداشتی است. این اقدامات موجب از بین رفتن تعادل باکتری هایی در این ناحیه می شوند. در نتیجه باکتری های مضر بهتر می توانند در این محیط رشد کنند. با پرهیز از استحمام مکرر به میزان زیادی خطر ابتلا به عفونت رحم کاهش پیدا می کند.

درمان عفونت رحم

در صورتی که از شیوه درمانی درست برای درمان عفونت رحم استفاده شود، این عفونت کامل از بین خواهد رفت. اگر در اثر عفونت در ناحیه تناسلی زخمی به وجود آید، ممکن است برگرداندن آن به حالت قبل امکان پذیر نباشد. با روش های درمانی مختلفی می توان عفونت رحم را برطرف کرد. یکی از این روش ها مصرف آنتی بیوتیک است. آنتی بیوتیک ها به خوبی می توانند با عفونت های باکتریایی رحمی مبارزه کنند. بعد از انجام آزمایشات و تشخیص عفونت، پزشک برای بیمار قرص های آنتی بیوتیک مناسب تجویز می کند. توصیه می شود تا درمان کامل عفونت رحمی از برقراری رابطه جنسی واژینال خود داری شود. همچنین لازم است که عفونت احتمالی شریک جنسی را نیز درمان کرد.
در برخی موارد ممکن است بیمار مبتلا به عفونت رحم باردار باشد، در صورتی که این بیمار دچار آبسه های مشکوک شده باشد و درمان های دارویی روی او تاثیر نداشته باشند، لازم است که در بیمارستان بستری شود. در بیمارستان برای این بیمار از آنتی بیوتیک های وریدی به همراه داروهای خوراکی استفاده می ‌‌شود. معمولاً برای درمان این عارضه جراحی به کار برده نمی شود. ولی در مواردی که آبسه ها موجب پارگی می شوند یا احتمال پارگی در آنها زیاد است، برای تخلیه آبسه از سوزن های مخصوص جراحی استفاده می کنند. بنابراین با این کار جلوی سرایت عفونت به دیگر قسمت ها گرفته می شود.

سخن پایانی

یکی از بیماری های شایع در زنان عفونت رحم و دستگاه تناسلی است. در صورتی که به موقع این عفونت تشخیص داده شود، می توان بر روی آن اقدامات درمانی مناسب را انجام داد. برای تشخیص این مشکل معمولاً علاوه بر معاینات تشخیصی که پزشک انجام می دهد، از سونوگرافی نیز استفاده می شود. پس از تشخیص حتمی عفونت در رحم و دستگاه تناسلی، پزشک داروهای مناسب برای این بیماری تجویز می کند.